Dossier: Het kasteel in West-Souburg

Hoewel het huidige Oost-Souburg al dateert uit de negende eeuw, kreeg het die naam pas later. Het was een van de Walcherse burchten die waren opgetrokken om de aanvallen van de Noormannen te kunnen weerstaan. Het eerste echte dorp met de naam Souburg was West-Souburg, dat in het begin van de twaalfde eeuw ontstond en uitgroeide tot een van de hoofdparochies van Walcheren. Het dorp Vlissingen was in de twee eerste eeuwen van haar bestaan ondergeschikt aan deze parochie. Oost-Souburg zou pas in de dertiende eeuw een echt dorp worden en viel ook onder het bestuur van haar westelijk gelegen naamgenoot.

In ‘Wester-Souburch’ stond in de late middeleeuwen een kasteel dat eigendom was van de heren van Souburg, maar dat in 1573 door brand werd verwoest. In het kasteel logeerde in 1556 Karel de Vijfde, op doorreis naar Spanje. Hij tekende daar onder andere de akte waarin hij afstand deed van het Duitse keizerschap dat hij gunde aan zijn broer Ferdinand. In 1578 kocht de Brusselse edele Philips van Marnix, heer van Sint Aldegonde het hele dorp West-Souburg op. Hij liet een nieuw kasteel bouwen, op de ruïnes van het oude. Op de tekening uit 1613 staat dus het nieuwe kasteel afgebeeld. Restanten van dit complex zijn tot op heden bewaard gebleven. Philips Marnix was schrijver, wetenschapper, diplomaat en de persoonlijke adviseur van Willem van Oranje. In 1583 werd hij burgemeester van Antwerpen. Hij verbleef vaak op zijn kasteel in West-Souburg en wijdde zich daar aan het vertalen van psalmen uit het Hebreeuws. Aan hem wordt het Wilhelmus toegeschreven dat ook in deze periode zou zijn ontstaan. Het kasteel raakte in de achttiende eeuw in verval en moest in 1783 worden gesloopt.

Peter van Druenen