Samuel van de Putte droeg dit inkpotje op zijn reizen door Tartarije en Tibet bij zich. Zijn aantekeningen, getekende kaartjes en meegebrachte naturalia zijn ook aan het Zeeuws Genootschap geschonken.
In 1784 hield directeur Winckelman een voorlezing over de reizen van Samuel van de Putte.
Archief 1856, dl I, 21-29; F. Lequin en A.C. Meijer, Samuel van de Putte, een mandarijn uit Vlissingen (1690-1745), Middelburg 1989
Carolijn Visser, Tibetaanse perziken, Amsterdam 2003